Frankolin rudoskrzydły

Frankolin rudoskrzydły
	Scleroptila levaillantii
	(Valenciennes, 1825)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Gallini
Rodzaj	Scleroptila
Gatunek	frankolin rudoskrzydły
Synonimy
	Perdix Levaillantii Valenciennes, 1826; Francolinus levaillantii (Valenciennes, 1825);
	Perdix Levaillantii Valenciennes, 1826; Francolinus levaillantii (Valenciennes, 1825);
Podgatunki
	S. l. kikuyuensis (Ogilvie-Grant, 1897); S. l. crawshayi (Ogilvie-Grant, 1896); S. l. levaillantii (Valenciennes, 1825);
	S. l. kikuyuensis (Ogilvie-Grant, 1897); S. l. crawshayi (Ogilvie-Grant, 1896); S. l. levaillantii (Valenciennes, 1825);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Frankolin rudoskrzydły^[5] (Scleroptila levaillantii) − gatunek średniej wielkości afrykańskiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.

Systematyka

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia trzy podgatunki S. levaillantii^[6]^[2]:

S. levaillantii kikuyuensis – wschodnia Demokratyczna Republika Konga do zachodnio-środkowej Kenii na południe do Angoli i Zambii.
S. levaillantii crawshayi – północne Malawi.
S. levaillantii levaillantii – Zimbabwe, wschodnia RPA.

Ważność podgatunku crawshayi bywa kwestionowana^[2].

Morfologia

Wygląd zewnętrzny: Ptak o pokroju zbliżonym do kuropatwy. Od pokrewnych gatunków odróżnia się rdzawym paskiem ciągnącym się wzdłuż boku szyi oraz czarno-białym „krawatem”.

Rozmiary: długość ciała: ok. 33 cm.

Masa ciała samiec: 396–567 g, samica 354–454 g.

Występowanie

Środowisko

Wilgotne, wyżej położone tereny trawiaste, zarośla i skraje lasów.

Zasięg występowania

Tworzy wiele oddzielnych populacji na terenie środkowej i południowej Afryki.

Pożywienie

W pokarmie dominują bulwy i cebulki, głównie gatunków z rodziny amarylkowatych i kosaćcowatych. Uzupełnieniem diety są bezkręgowce.

Rozród

Gatunek najprawdopodobniej monogamiczny.

Gniazdo to płytkie zagłębienie w ziemi wysłane trawą, liśćmi i tym podobnym materiałem.

Okres lęgowy zależy od regionu, na południu zasięgu niemal przez cały rok.

Jaja: znosi 3–12 jaj.

Status, zagrożenie i ochrona

Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[4].

Przypisy

↑ Scleroptila levaillantii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Red-winged Francolin (Francolinus levaillantii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
↑ Francolinus levaillantii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-26] (ang.).
↑ ^a ^b Scleroptila levaillantii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

Bibliografia

P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 493. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Scleroptila levaillantii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Red-winged Francolin (Francolinus levaillantii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).

[itis2-3] Francolinus levaillantii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-26] (ang.).

[iucn-4] Scleroptila levaillantii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-5] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]